Metody terapii

Terapia manualna zajmuje się diagnozowaniem, a także leczeniem zaburzeń strukturalnych narządu ruchu w obrębie stawów, mięśni oraz nerwów. Wykorzystuje nowoczesne techniki mobilizacji, manipulacji oraz pracę na tkankach miękkich, co prowadzi do przywrócenia zaburzonej biomechaniki stawów. To skutkuje zmniejszeniem odczuwanego bólu, szybszym ustąpieniem stanów zapalnych, czy zwiększeniem zakresu ruchomości.

Terapię manualną zaleca się najczęściej w następujących zaburzeniach czynności narządu ruchu:

• zmniejszenie/ ograniczenie zakresu ruchu (np. na tle zmian przeciążeniowych, zwyrodnieniowych lub urazowych),
• tzw. zablokowanie stawowe związane z  dolegliwościami bólowymi w  trakcie ruchu lub/i w  spoczynku oraz zmienionym oporem stawowo-tkankowym pod koniec zakresu ruchu,
• w dysfunkcjach mięśniowych i  powięziowych,
• w zaburzeniach postawy ciała.

FDM to wyjątkowo skuteczna forma diagnozy oraz terapii dolegliwości bólowych, a także dysfunkcji narządu ruchu w obszarze układu mięśniowo-szkieletowego.

Model zniekształcenia powięzi jest modelem anatomicznym, według którego urazy i inne schorzenia są sprowadzane do jednej lub kilku z 6 zniekształceń tkanki łącznej, którą nazywamy powięzią. Według dr Stephena Typaldosa D.O. twórcy metody FDM jest to metoda polegająca na usuwaniu jednej lub kilku z 6 rodzajów zniekształceń za pomocą specjalnych chwytów manualnych.

Wyróżniamy 6 rodzajów dystorsji powięzi:

• Triggerband (TB) – Pasmo spustowe
• Herniated Triggerpoint (HTP) – Przepuklina punktu spustowego
• Continuum Distorsion (CD) – Dystorsja kontinuum
• Foldingdistorsion (FD) – Dystorsja foldingowa
• Cylinderditorsion (CyD) – Dystorsja cylindryczna
• Tectonic Distorsion (TF) – Tektoniczna fiksacja

Jest to zbiór metod różnych szkół mających swoje pochodzenie w ortopedii, fizjoterapii i osteopatii w celu zlikwidowania zaburzeń w obrębie tkanek miękkich. Zaliczamy do nich:

• techniki energizacji mięśni obwodowych,
• techniki energizacji mięsni kręgosłupa,
• mięśniowo – powięziowe rozluźnianie,
• techniki aktywnego rozluźniania,
• terapia punktów spustowych.

Medycyna Ortopedyczna wg Cyriax’a, czyli tzw. metoda Cyriax’a jest systemem diagnostyczno – terapeutycznym skupiającym się na leczeniu pacjentów z dolegliwościami układu ruchu. Odznacza się ona dużą skutecznością w diagnozowaniu i leczeniu uszkodzeń w obrębie tkanek miękkich. Z powodzeniem stosuje się ją w przypadkach, m.in. kontuzji mięśni, więzadeł, zapalenia ścięgien, zapalenia stawów oraz urazów kręgosłupa w odcinkach: szyjnym, piersiowym i lędźwiowym – bardzo często przy wystąpieniu uszkodzenia krążka międzykręgowego (tzw. przepuklinie dyskowej).

Metoda polega na aplikacji elastycznych plastrów o dużej rozciągliwości(130−140%), grubości i ciężarze zbliżonych do parametrów ludzkiej skory. Taśmy kinesiology taping są wodoodporne, przepuszczają powietrze, dzięki czemu można je utrzymywać od kilku do kilkunastu dni. Działanie kinesiology tapingu polega na zmniejszeniu bólu mięśni i stawów, usuwaniu obrzęków limfatycznych, wspomaganiu pracy mięśni oraz korygowaniu niewłaściwej pozycji stawu. Kinesiology taping może być stosowany jako samodzielna metoda leczenia lub jako metoda uzupełniająca. Znajduje on również szerokie zastosowanie w sporcie.

To inaczej leczenie ruchem. Ta metoda fizjoterapii polega na indywidualnym doborze ćwiczeń usprawniających, które mają na celu poprawę sprawności fizycznej pacjenta i powrót do zdrowia. Ćwiczenia usprawniające są dobierane indywidualnie stosownie do dolegliwości lub urazu pacjenta. Ważnym czynnikiem, który decyduje o wyborze odpowiedniego ćwiczenia jest etap rehabilitacji na jakim znajduje się pacjent.

Ćwiczenia indywidualne pomagają:

• zmniejszyć dolegliwości bólowe;
• przywrócić prawidłowe zakresy ruchomości w stawach;
• odbudować prawidłową siłę mięśniową,
• poprawić elastyczność i napięcie mięśni;
• nauczyć prawidłowych wzorców ruchowych np.  prawidłowego przysiadu, poprawnego wzorca biegu i itp.
• poprawić nieprawidłowy wzorzec postawy.

Najnowocześniejsza metoda terapii układu narządu ruchu wykorzystująca do kontroli ruchu aparat USG. Fizjoterapeuta przy wykorzystaniu aparatu USG uczy pacjenta aktywizacji konkretnego mięśnia, jego części lub całej grupy mięśniowej oraz uczy prawidłowego ruchu.

Pozwala uzyskać większą świadomość oraz kontrolę wielu funkcji fizjologicznych za pomocą aparatu USG. Jest skuteczna w nauce poprawnych wzorców ruchowych oraz obiektywnej kontroli efektów terapeutycznych. Sonfeedback jest metodą nieinwazyjną, bezbolesną i bezpieczną.

Nowość! Nowoczesne możliwości diagnostyki USG podczas wizyty fizjoterapeutycznej.

Rehabilitacja pod kontrolą ultrasonografu dostarcza informacji o uszkodzonych tkankach miękkich lub o jakości ich mechaniki względem siebie. Dzięki obrazowi USG fizjoterapeuta może na bieżąco oceniać efektywność prowadzonej terapii, korygować dotychczas stosowane techniki rehabilitacyjne do potrzeb pacjenta, co w rezultacie prowadzi do skrócenia czasu powrotu do pełnej sprawności. Rehabilitacja z wykorzystaniem USG jest metodą nieinwazyjną i bezbolesną. USG w trakcie rehabilitacji ma na celu monitorowanie w czasie rzeczywistym bieżącego stanu funkcjonalnego tkanek miękkich, takich jak: mięśnie czy ścięgna w danej okolicy ciała, i potencjalnych zmian wynikających z procesu gojenia przez cały okres rehabilitacji.

Informacje, jakie otrzymywane są podczas rehabilitacji z USG są wartością dodaną każdorazowej sesji terapeutycznej. Pacjent obserwując na monitorze pracę swoich tkanek oraz ich możliwości jest motywowany do regularnej pracy i nie poddawania się. Fizjoterapeuta natomiast uzyskuje informacje, które pozwalają mu dostosować ćwiczenia do możliwości i stanu danej struktury na określonym etapie terapii.